Hij schreef de b en d eindelijk goed, draaide de tweeklanken niet meer om. Eigenlijk maakte hij helemaal geen typische dyslexie-fouten meer! Het lezen ging nog steeds langzaam en het spellen nog trager, maar met Avi 4 waren we eigenlijk heel tevreden. Lezen zou alleen nooit leuk worden voor hem, jammer, want deze jongen is zo geïnteresseerd in veel dingen!
Dus wilden we hem nog wat meer geven en begonnen met Dyslexie Therapie. Hij mocht het woord ‘raket’ schrijven zoals hij het in zijn hoofd zag. Normaal gesproken schrijft hij dit foutloos en met de juiste lettertekens. Zo zag ‘raket’ er in zijn hoofd uit: 
Het was ineens zo duidelijk hoe moeilijk het voor hem moest zijn om op een goede manier te lezen en spellen.
Hij was opgelucht:
“Ja, NU begrijp je wat er in mijn hoofd gebeurt.
NU kan je me eindelijk helpen.”
